De geschiedenis van Schellinkhout, periode 1905.

De tijdlijn van Schellinkhout van 1905.

1905
Uit: Nieuws van den dag van 3 januari.
De botter van J. Veerman, uit Volendam, welke bij Schellinkhout is gestrand - zie ons vorige nummer - is geheel weg. De bemanning heeft er gelukkig het leven afgebracht.

In het programmaboekje van de Nederlandse Kolfbond voor de Nationale Kolfwedstrijden staan de volgende namen van de kolfclub "Sta Vast" uit Schellinkhout:
D. Boot, D. Brander Cz, P. Buurman, P. Dekker, A. van Duin, J. Ham, P. Hoek, O. Keersemaker, G. Laan, M.W. Spree, W. Tensen, D. Visser Wz en H. Zwagerman (ze spelen allemaal met gummiballen).

Uit: Schager Courant van 28 mei.
Arrondissements Rechtbank te Alkmaar.
Zooals we in ons rechtsverslag van de zitting, gehouden op 12 April jl., reeds kostelijk meldden, zou de zaak van den 41 jarigen tuinman Piet Dekker uit Schellinkhout weldra hervat worden. Thans was die gewichtige dag aangebroken en Piet werd netjes afgeroepen en was ook behoorlijk present, doch had, hoewel hij tijdig is gedagvaard, vergeten zijn advocaat, Mr. J. Verdam, te waarschuwen. Eerst vanmorgen was hij zijn raadsman komen zeggen, dat vandaag de herbehandeling zou plaats vinden, en ... Mr. Verdam was nù verhinderd en liet om 8 dagen uitstel vragen! 'n Belabberde historie! Waarom den advocaat niet eerder gewaarschuwd?, vroeg de President met strakken blik. Och ja,... Piet wist niet, dat dat most! 'n Heel geheimzinnig gesnuffel in allerlei papieren volgde nu, hetwelk hiermede eindigde, dat 't E.A. College zich een heele poos in raadkamer begaf.
Bij de heropening der zitting bleek de rechtbank te weten, dat Mr. Verdam in de stad was, dus werd Pieter aangemaand zijn raadsman te berichten, dat ZEd. om 3 uur present moest zijn; tot zoolang werd de "zaak Dekker" aangehouden. Alle in dit treurspelletje een rol vervullende dilettanten mochten tot dat uur van de Alkmaarsche lucht gaan genieten. Einde van het voorspel. Beklaagde en getuigen af. Voorhang valt.

 Gerrit Posch, overleden 1972 (zie 1959 en 1962).

Het strandje in de "Schelpenbocht" van de toenmalige Zuiderzeedijk wordt gepacht door een Hoorns handelaartje, genaamd Klaas Bagman. Het gaat om onderstaand schelpenstrandje (foto oktober 2006).

Veldwachter Pieter Koomen is behalve "diender" ook bode van de burgemeester en hij is in 1887 als koster van de kerk aangesteld. Hij is gezegend met een buitensporig grote neus, zodat velen hem vereren met de bijnaam "Piet Neus". Ook is deze veldwachter de trotse bezitter van een lintje, dat bij zeer bijzondere gelegenheden op zijn uniform prijkt. Op een dag worden er schelpen gestolen bij bedoeld schelpenstrandje door ene Piet Skotten met zijn hondekar. Veldwachter Pieter Koomen maakt terzake proces-verbaal op en de zaak dient in Alkmaar voor de rechter. In de Alkmaarder krant verschijnt over deze diefstal een leutig gedicht van een verslaggever, dat door Grietje Gons-Roos (1894-1989) in het West-Fries wordt "vertaald". Hieronder volgt de integrale tekst van dit gedicht.

Wat een belevenus!
Op een donkere februarieivund van 't jaar negentienhonderdvaif
kreeg de katteslager Piet Skotten 't lef in z'n laif
om de skullepe van Klaas Bagman te gappen.
Dat kon ie 'm net voor donker nag lappe.
De skullepe ware zoô makk'lijk te pikken
ze lagge zoô maar boven an de daik, een ieder kon 't flikke.
De hondesnor optuigd en Piet an de reid
't aizer moet je smede as 't is heit.

Murm'lend zong de zei een zacht wiegelied,
maar de nuchtere Skellinkhouters ze hoorden 't niet.
Ze zatte bai de kachel te kiene of pandoere
of ze ware de gait of de koeie an 't voere.
Maar opiens het Kees van Dalen die bei Kees Vorst zat te knorren
't genoegen Piet Skotten op z'n kar vorbai te zien snorren.

Wel bliksems zait ie, deér zit poep an de knikker.
Das vast niet bai rechtuit, of ik bin een nikker.
Ik zag 'm vunochend in Blokker mit skullepe vente
en docht bai m 'n aigen, hoe komt die an de cente?
Metien vliegt ie de daik op, die dappere kwant.
Kees Vorst 'm achternei, die docht er is brand.
Maar deér ziene ze in de verte Piet Skotten bai de skullepe
weer Klaas Bagman zoo vol zorg voor is, as een leeuwin voor d'r wulpe.

Maar hoe nou die snoodaard in z'n wandaad te storen.
Das niet zoo makk'luk zait Kees en krabt urs achter z'n ore
Maar wie komt deer de daik op as redder in nôod?
't Is Pieter Koomen, die hel vreist nag dôod.
Hai het een taidje bai de burgemeister op 't raadhuis zeten.
Nou bewaakt ie ut dorp nei eer en geweten
en al telt ie niet minder as 66 jare
hai weet nag heel goed de orde te bewaren.
En as ie dinkt dat ie ergens z'n neus in moet steke
den is 'r gien moederlief voor, 't moet barste of breke.
Soms is z'n borst versierd mit ridderorde of kruise
van de Witte Olifant of tot de Zwarte Aad'laar van Pruisen.

Kortom die diender van Skellinkhout is een kranige Piet
een echte klabak, zoo as je in een museum nag wel ziet.
Derekt ziet ie 't gevaar en roept: Halt! Werda voor de donder!
Piet Skotten verstart, nou dat is ok gien wonder.
"Wou jij hier Klaas Bagman z'n skullepe gaan stêle?
Had ik m'n sabel, ik zou je kêele.
Maar ik zel je wel vinde, ik maak je wel klain.
Onthou jij je dag maar, en nou kerel verdwain.

Piet Skotten dinkt, de weerlem, dat ok gien sloome.
Maakt dat ie wegkomt, blaid dat ie 'r zoô vanof is komen.
Had ie later z'n lange vingers maar thuis kinne houwe
Den was ie nei een taidje vast niet zoô verkouwen.

Maar dat deit ie niet, hai gapte maar deur, of ie nergens om docht.
Toen werd ie op lest deur een paar dienders in de gribus brocht.
En nou, vleden dinsdag werd ie daagt voor de heere
om ok dat skullepe steelen wat nader te explizeere.
Ok diender Koomen was present met al z'n medailles op z'n borst.
Hai voelde 'm nag houger as een generaal, zag er uit als een vorst.

Piet Skotten was erg brutaal, hai zai:"Ik kin 't niet helpe".
"Ik hew ze niet stolen, ik kocht van Bagman die skelpe".
Dus was natuurlijk gien ien die deer wat van wou wete,
want Piet had al meer voor steele in de gribus zeten.
Maar Klaas, die arme Klaas Bagman was ziek en kon niet kome
aars had ie Piet Skotten wel te pakken nomen.

En Piet stond te lachen, want de officier kon nou ok niks beginne.
Dus most Z.Ed. er wat aars op verzinne.
Die stelde voor de zaak tot volgende week te verdaage.
Miskien was Klaas den beter en kon ie zelf kome klage.
Zoô zou men maar doen, dus het Piet nag wat langer van z'n "nachthok" genoten.
De president sloeg met z'n hamer.... en de zaak was gesloten.
Uitspraak bepaald op a.s. dinsdag 10 uur precies!
Piet Skotten kreeg drie weken gratis logies!

Het diakonie-armenhuis brandt af.

Vier foto's van Schellinkhout met als thema "de dijk". De eerste foto is omstreeks 1975 genomen nabij het buurtschap Munnekei (ook wel anders geschreven: b.v. Munnekai of Munnickay). De tweede foto is een schilderij van Adriaan Volker van hetzelfde buurtschap. Foto 3 en 4 zijn genomen op 4 juni 2003. Op deze laatste twee foto's is duidelijk te zien dat het dagtoerisme aan de dijk en het voorland daarvan een grote vlucht heeft genomen.
 

 

___________________

naar begin van deze pagina
naar de eerstvolgende periode
terug naar de basispagina (home)

 G. Kazimier.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op (maand / dag / jaar / tijdstip) :