De geschiedenis van Schellinkhout, periode 1934.

De tijdlijn van Schellinkhout van 1934.

1934
Uit: Algemeen Handelsblad van vrijdag 12 januari.
Rijwielhandelaar Ariën Dekker wordt failliet verklaard. Als Rechter Commissaris wordt genoemd mr. J. Krabbe en als curator wordt in het bericht genoemd mr. S.A. Thomas te Hoorn. Later begint de familie Dekker toch weer met de verkoop van rijwielen. Zie in dit verband 1940 en 7 oktober 1947.

Dominee Bolland is een intelligente man, die bijvoorbeeld zeer goed kan schaken. De dominee is echter niet tevreden over de terugloop van het kerkbezoek en hij maakt van zijn hart geen moordkuil. Vanaf de kansel zegt hij: Koeienkoppen zijn jullie allemaal! en als hij predikt Er zij licht gooit hij een brandende lucifer tussen de kerkgangers. Door de kerkeraad wordt de dominee op zijn gedrag aangesproken. Uiteindelijk wordt dominee Bolland blind en is hij geestelijk niet meer in orde. Hem wordt dan per 1 juni wegens ziekte eervol emeritaat verleend.

Een foto van dominee Alfred E.K. Bolland, bijgenaamd 'De zwarte kater van Schellinkhout', lopend over de Dorpsweg met een onafscheidelijke sigaar in zijn rechterhand. Onder zijn linkerarm klemt hij zijn wandelstok.

In de Alkmaarsche Courant van 7 februari staat een verslag van de zitting van de politierechter te Alkmaar, die gehouden is op Maandag 5 Februari.
RIJWIEL EN WEGENBELASTING SHOW 1934.
Maandagmiddag had onder eerbiedige stilte de voorjaarsopruiming plaats van nog resteerende zaken van 1933.
Onze ijverige rijksadvocaat, wiens voordracht alleen is te volgen voor iemand, die lippenlezen heeft geleerd, schreef weer passende recepten voor de min of meer ernstige kwalen, die door den politierechter werden klaar gemaakt. De officier had thans 'n zeer passieve rol en gaf alleen goedkeuring voor de gebruiksaanwijzing. Wat de rijwiellijders betreft, van de 23 invité's hadden zich slechts 4 exemplaren aangemeld en wel
(ondermeer) de heer Bern. B. uit Schellinkhout, die met betaling van ƒ 1 zijn geweten had kunnen ontlasten, doch deze transactie had geweigerd uit dit overwegend bezwaar: Hij had geen gulden! Nu moest hij twee gulden op de tafel gooien, doch heeft ook de keus voor 1 dag hechtenis.

23 mei:
Uit: Het Vaderland, staat- en letterkundig nieuwsblad.

Cornelis (Creel) Winkel gaat als pachter op de boerderij Dorpsweg 42 boeren, genaamd "Morgenzon".
Hij is getrouwd met Maartje Peetoom, geboren op 24 december 1910, overleden in de Bosmanstichting te Venhuizen op haar 92-ste verjaardag, 24 december 2002 (zie ook 1991).
     
Foto 1: De oude boerderij van Winkel.
Foto 2: Creel Winkel tijdens de rietoogst 's winters in de Nek.
Foto 3: Het gezin van (Creel) Winkel met de dochters Geer (links) en Afie (rechts).
Foto 4: Een foto van de boerderij uit november 1999, kort voor de sloop.

         
In 2000 wordt de oude boerderij gesloopt. Peter Langenberg en Karin Zeeman laten op dezelfde lokatie, Dorpsweg 42, een nieuwe boerderij "Zonnegaerde" bouwen. De stolp is voorzien van een prachtige ronde schoorsteen met steen: ANNO 2000. In de voorgevel van de nieuwe boerderij is een officiële steen aangebracht.

Uit: Een krant van 16 juli.
Koeien aan nicotine bezweken.
Dezer dagen wilde een veehouder te Schellinkhout zijn koeien bevrijden van de vliegenplaag en meende daarvoor een nicotine-oplossing, zooals wel in de boomgaarden wordt toegepast voor de insectenbestrijding, te kunnen gebruiken. Een 4-tal koeien werd door hem met een verdunde oplossing ingesmeerd, doch terwijl hij nog met de laatste koe bezig was, gaf het eerste dier reeds den geest. In zeer korten tijd zijn alle vier dieren gestorven.

Deze veehouder is Dirk Bloothoofd, die in het centrum van het dorp boert. Hij krijgt van zijn collega's uit Schellinkhout een aantal nieuwe koeien om zijn veestapel weer op peil te krijgen.

Uit: Heldersche Courant van 21 juli.
GESTOLEN VERREKIJKERS TERECHT.
In den namiddag van Zondag 1 Juli jl. werden ten nadeele van den heer Th.E. Conijn, die, door het verhuren van verrekijkers op het plateau van het te den Oever aan den Afsluitdijk staande Monument iets trachtte te verdienen, door tot dusverre onbekende personen twee van zijn kijkers ontvreemd.
Dank zij nasporingen van de rijksveldwacht mocht het gelukken den dader, een te Schellinkhout nabij Hoorn wonenden de H., te achterhalen en beide ontvreemde kijkers in beslag te nemen.

15 augustus:
Klazina Ham (1911-1986) en haar broer Cornelis Dirk Ham (1914-1991) doen in Hoorn mee aan een wedstrijd schoonrijden en ringsteken. Klazien en Cor zijn kinderen van het echtpaar Klaas Ham (1883-1954) en Aafje Koster (1884-1964).

Een foto uit omstreeks 1934. Een aantal jongens poseert voor een fotograaf zittend op het talud van de dijk. Vermoedelijk kijken de jongens naar een voetbalwedstrijd die op het buitendijkse voetbalveld wordt gespeeld (zie 1933).

Achterste rij v.l.n.r.: Gerrit Vis, onbekend, Cor de Groot (met de handen onder zijn hoofd), Berend Koen, Jaap Water, Jan Bras en Felix Maarse;
Voorste rij v.l.n.r.: Cor Koster, Gerrit Palenstijn (met pet), Cor Pool en Cor Weel;
De jongen helemaal vooraan is Jan Hansen.

Onderstaande foto is vermoedelijk tijdens de jaarlijkse kermis genomen. Op de achtergrond is (links) het dorpscafé te zien en rechts een viskraam.

V.l.n.r. Coba Gorter-Houter, Bets Donker-Stapel, Dieuwertje Jonkman-Stapel, Dirkje Stapel-Houter.
In de kinderwagen ligt Aafje Alida Stapel (zie 1932).

Uit: Alkmaarsche Courant van 21 augustus.
Korfbal
ONZE KORFBALLERS.
Men schrijft ons:
In het kleine dorpje Schellinkhout onder Hoorn zou een sportveld geopend worden, en K.V.K.V. had de vereerende uitnoodiging ontvangen een demonstratie- en propaganda-wedstrijd te komen spelen tegen de Hoornsche Vereeniging Ados. Dit vooral, omdat juist in Schellinkhout een korfbalclub was opgericht.
En zoo werd j.l. Zondag deze wedstrijd gespeeld en ... verloren met 3-2. Maar ondanks dit verlies - er werd door vacantie met 6 invallers gespeeld - is het een goede wedstrijd geworden, en met iets meer geluk had de uitslag ook andersom kunnen zijn, waardoor de prijs, een zilveren tak, naar Alkmaar zou gekomen zijn.

Uit: Wieringer Courant van 13 november.
Voetbalnieuws.
FLEVO - NIEUWS.
Een baggerpartij te Schellinkhout.

Flevo 1 heeft Zondag een bezoek gebracht aan Schellinkhout; een bezoek dat de Flevomenschen lang zal heugen en wat nog wel een staartje zal hebben bij de protestcommissie.
Schellinkhout heeft haar terrein beneden aan de dijk van het IJsselmeer, een terrein wat bij het minste regenbuitje onder water staat en wat practisch wel nimmer droog zal komen. Het publiek wat daar de wedstrijden bezoekt komt uitsluitend op klompen, zelfs de grensrechter loopt langs de lijn op dit houten schoeisel. Op dit terrein waar iedere voetstap een kuil water beteekende moest gevoetbald worden. Voor één doel was het zoo bar, daar stond zonder overdrijving de keeper tot zijn enkels in de prut.
Op dit terrein heeft Flevo verloren met 3-2, doch zou zeker gewonnen hebben indien de wonderlijke beslissingen van scheidsrechter Schilder niet tot een nederlaag dwongen. Deze arbitter heeft op ondubbelzinnige wijze zijn onkunde van het voetbalspel gedemonstreerd door beslissingen te nemen die kant nog wal raakten. Van appaleeren der grensrechters trok hij zich bovendien niets aan, en indien een speler aanmerking maakte op de leiding dan gaf hij geen terechtwijzing maar ging heel genoeglijk een partijtje discuseeren, zoodat men af en toe een kluwen spelers met in 't midden de scheidsrechter, druk gesteculeerd bezig zag. Wij behoeven niet nader aan te toonen dat de man de leiding geheel kwijt was.

En dan volgt een uitgebreid verslag van het spelverloop van deze wedstrijd. Hieronder een paar stukjes uit dat verslag.
Onmiddellijk na de aftrap door Schellinkhout wordt de bal opgebracht naar het Flevo doel en wordt meteen in een doelpunt omgezet 1-0 voor Schellinkhout. Na deze eerste uitval was de Flevokeeper reeds gelijk een neger, zijn uitlooppoging mislukte doordat hij bij het afzetten voorover terecht kwam in de Schellinkhouter brij. Bij de volgende uitval van Schellinkhout dezelfde glijpartij en wordt no. 2 in het doel gedeponeerd, wat echter een duidelijk zichtbaar buitenspel punt was van niet minder dan drie Schellinkhout-spelers doch scheidsrechter wijst naar het midden. Als Schellinkhout voor de derde maal heeft gescoord voor de rust raakt men bij Flevo wat meer terreinvast en verplaatst zich het spel naar de andere helft.
Uiteindelijk wint het elftal van Schellinkhout dus met 3-2, maar Flevo tekent protest aan, want de scheidsrechter werkte hun zichtbaar tegen en beging grove fouten.
In de Schager Courant van 13 november staat ook een stukje over bovengenoemde voetbalwedstrijd.
..... Dus vragen wij ons af, mag een terrein als dat van Schellinkhout niet eens terdege onder handen worden genomen. Van een afrastering was niets te zien en de krijtstrepen kon zelfs de scheidsrechter niet vinden, zoodat het publiek meer dan eens eenige meters in het veld stond.
In de Wieringer Courant van 18 december staat vervolgens ondermeer het volgende:
Zeer benieuwd zijn we wanneer het protest van Flevo wordt behandeld van de wedstrijd tegen Schellinkhout. Naar we merkten heeft de betrokken scheidsrechter na dezen wedstrijd het fluitje niet meer gehanteerd.
In de Wieringer Courant van 15 maart 1935 wordt melding gemaakt van de afloop van het op 11 november 1934 ingediende protest, nadat de behandeling daarvan door de N.H.V.B. reeds eenmaal is uitgesteld.
Flevo-Nieuws.  Het protest over de wedstrijd Schellinkhout-Flevo I is gedeeltelijk gewonnen. Van de drie geschillen heeft de protest-commissie er één toegewezen, zoodat de 3-2 nederlaag is veranderd in gelijk spel (2-2). Hierdoor staat Flevo met Hauwert gelijk op de ranglijst, beiden met nog een wedstrijd te spelen.
En in de Schager Courant van 18 maart 1935 wordt ook melding gemaakt van de afloop van de ingediende protesten.
Protest.
Naar aanleiding van de op 11 Nov. gespeelde match Schellinkhout-Flevo (3-2), heeft Flevo 3 protesten ingediend.
Protest 1 ging tegen het toekennen van een buitenspeldoelpunt aan Schellinkhout. Dit is toegewezen en het gemaakte doelpunt is ongeldig verklaard. Protest 2 ging tegen het niet toekennen van een goal aan Flevo. Protest 3 eveneens. Deze beide protesten zijn afgewezen. Het wedstrijdresultaat wordt dus nu 2-2.

In 1891 kopen Klaas Boot (geboren 20 november 1872; overleden 8 oktober 1973) en zijn echtgenote Marijtje Broer (geboren 2 augustus 1871; overleden 12 april 1956) aan de Dorpsweg in Schellinkhout een klein tuindersbedrijf (anno 2004: Dorpsweg 35). Het huisje dat bij het bedrijf hoort, bezit een kleine winkel en in een periode van dertig jaren weten Klaas en Marijtje dit winkeltje tot een goed lopende zaak uit te breiden. Klaas Boot koopt er later een tweede (fruit-)bedrijf bij dat zijn zoon Jan zal runnen. Na het overlijden van zijn vrouw in 1956 keert Klaas Boot terug naar zijn geboorteplaats Wijdenes. In 1959 verhuist hij naar "huize Avondlicht" in Hoorn.
       
Jan Boot (1904-1994) en (rechts) zijn vader Klaas Boot staan klaar met de "sproeimachine" om het fruitgewas te bespuiten. De foto is in 1934 genomen achter perceel Dorpsweg 35. Ze doen dat in de tuin van het geboortehuis van Jan Boot, waar zijn opa Jan Thijsz Boot (geboren 26 december 1834; overleden 17 augustus 1933) ook heeft gewoond. Op de tweede foto zien we Jan Thijsz Boot, die bezig is kachel- en ovenhout te zagen. De stapel hout, die rechts is te zien, is bestemd voor de bakkersoven van zijn buurman Schoen. Op foto 3 en 4 is het huisje van de familie Boot weer te zien. Op de laatste foto, die genomen is op 21 maart 1954, staan Klaas Boot en zijn echtgenote Marijtje Broer.
Op 20 november 1972 viert Klaas Boot in "huize Avondlicht" in Hoorn zijn honderdste verjaardag. Hij overlijdt op 8 oktober 1973 (zie 1916, 1959 en 1967).
 Klaas Boot.

In de Schager Courant van 21 november staat een verslag van de rechtszitting van 19 november van de politierechter bij de Arrondissementsrechtbank te Alkmaar. Hieronder een stukje uit dat verslag.
VADER VOND HET DE MOEITE NIET
Twee edele telgen uit het beroemde geslacht M. te Schellinkhout, 17-jarige Jan en zijn 18-jarige zuster Gezina, hadden volgens de dagvaarding gezamenlijk tot tweemaal toe de 16-jarige Anna Kaczor mishandeld door haar te slaan en te stompen. Voor deze feiten stonden nu de jongelui terecht en hadden mr. Windhaus uit Hoorn als rechtsgeleerde beschermengel ter dispositie. De papa der verdachten was niet meegekomen. Hij achtte blijkbaar de sop de koop niet waard. Het conflict was ontstaan door broodventen, wat men juffrouw Kaczor wilde beletten. Het meisje kon drie dagen later de blauwe plekken nog constateeren.
Gevorderd werd tegen ieder ƒ 10 boete subs. plaatsvervangende vrijheidsstraffen.
Verdediger voor Jantje pleitte vrijspraak of clementie.
Uitspraak ieder ƒ 5 boete.

Het postkantoor wordt gerund door de stationhoudster van het poststation van de Nederlandsche Posterijen mevrouw Elisabeth Bart. Zij is de huisvrouw van Johannes Nooij, die als hulpbesteller werkzaam is bij de posterijen. In de nacht van 5 op 6 september 1935 wordt er ingebroken in het poststation op het moment dat Jo Nooij en zijn vrouw met vakantie zijn (zie 1935).
 Links het postkantoor met het raadhuis en kerk.

december:
Maarten Sluis, geboren op 29 juni 1923, krijgt de "eerste diploma" in zijn nog jonge leven van de leidsters van de "Vrije Zondagschool".

Aan M. Sluis
Ter herinnering
Vrije Zondagschool te
Schellinkhout

Men ziet aan open wegen
Heel vaak een wijzer staan.
Die toont den trouwen wandelaar
Den weg, die hij moet gaan.

Ook in uw hartje is er
Zoo'n wijzer opgesteld:
't Is kindlief uw geweten,
Dat goed of kwaad u meldt.

Als gij daarnaar zult luistren
Uw heele leven door,
Zult ge, als ge oud zijt, fluistren:
"Ik volgde 't rechte spoor."

Schellinkhout
december 1934

Het "diploma" is ondertekend door hoofdleidster Geertje Baas en de leidsters Klazien Ham Kd., Marie Veer, Willy Weel en Geer Renooij.

Foto hieronder.
Links op de achtergrond staat de stolpboerderij van de familie Ham (Dorpsweg 75). Op de voorgrond staat nog een andere boerderij op hetzelfde erf. Hierin hebben Jacob Ham en zijn vrouw Klaasje Tensen nog tijdelijk gewoond. Deze laatstbedoelde boerderij wordt de "kapberg" genoemd, maar is feitelijk ook een stolpboerderij. In de "kapberg" is voorin een woongedeelte met twee bedsteden, een haard met een (kook)kachel en een voorraadkamertje met een regenwaterbak. Verder is er een koegang met twee bedsteden, een kleine dwarsstal voor kalveren, een hooiberg, een dars en de paardenstal voor twee paarden. Het woongedeelte is donkerroze geschilderd. Vóór het woongedeelte staat buiten een waterpomp. De koeienstal en de hooiberg van de "kapberg" zijn gebruikt tot de sloop. De "kapberg" wordt in 1967 gesloopt en maakt dan plaats voor een nieuwe veestalling (zie 1890, 1934 en 2005). Rechts op de foto staat nog de boerderij van Simon Stapel. Deze stolpboerderij brandt in 1955 af (zie 1955).

V.l.n.r.: onbekende logé, onbekend klein meisje, Cornelis Dirk Ham (1914-1991), Aafje Ham-Koster, Klazina Ham (1911-1986) en Klaas Ham (1883-1954).

Fruitkweker Jan Boot en Hermina (Mien) Pool gaan op 13 december in ondertrouw. Op 24 december wordt er van 15.00 - 18.00 uur een receptie gehouden ten huize van Klaas Boot, de vader van de bruidegom. Op 27 december, treden Jan en Mien in het huwelijk.
Onderstaande afbeeldingen spreken voor zich (zie 1959 en 1994).
 

De oudere schooljeugd gaat op de foto met meester Klomp en juffrouw Kool.

Van boven naar beneden en v.l.n.r.:
-Jaap Walkeuter, Dirk Vet, Coba Kaczor, Ma Spaans, juffrouw Kool uit Wijdenes, Marie Breebaart, Ma Ursem, Ep Bakker en meester C.J.W. Klomp;
-Ma Ham, Cor Weel, Gerrit Palenstijn, Harm Piekema (met bril);
-Gréta Nobel, Nies Davids, Boukje van Assen, Cor (W.C.) Koster, Sikke Hoekstra (met een pleister op de linkerwang), Cor de Groot, Piet Dekker, Sippie van Leijen;
-zittend: Co Schekkerman, Jan Hansen, Jan Bras en Cor Koster Gzn.

31 december:
Het dorp telt 521 inwoners, te weten 263 mannen en 258 vrouwen.

___________________

naar begin van deze pagina
naar het eerstvolgende jaar
terug naar de basispagina (home)

 G. Kazimier.

Deze pagina is voor het laatst gewijzigd op (maand / dag / jaar / tijdstip) :